AYNI ANDA İKİ BLOG YAZMAK ????????????

Blogu ilk açtığım gün , bir şeyler yapmaya başlamanın heyecanıyla konu-komşu , eş-dost hemen hemen okuyacağına inandığım kim varsa haber verdim..
Gel gör ki salim kafa ile bunun ne kadar da yanlış bir karar olduğunu anlamak çok uzun zamanımı almadı..
Neden mi ?
Çünkü , aileden birilerinin okuduğunu bilme ihtimali yazma özgürlüğümü elimden alıyor gibi...
İster istemez çok şey yazıyorsun ama aklından geçen her şeyi yazamıyorsun..
Sevinçlerini paylaşıyorsun ama aklımı kaçırmama sebep olabilecek korkunç endişelerden bahsedemiyorsun...
Daha önce aldatıldığın gerçeğini sindirememekten ve bunu sürekli gündeme getirip , nasıl da evliliği zehir ettiğim gerçeğinden ise hiççç bahsedemiyorsun...

Yani dostlar demem o ki ;  daha açık seçik olabileceğim , yeri geldiğinde hanımefendi kimliğimden çıkmayı umursamadan aklımdan geçenleri paylaşabileceğim bir blog daha açmayı düşündüm ve açtım da...
Ama gel gör ki,  iki blog yazmak - iki çocuk annesi olmak gibi bir şeydir diye düşünürken , aslında hiç te öyle olmadığını anlamam uzun sürmedi ve diğer 'gizli' blogumu yazmayı bırakıp , özüme ; GRİ LADY ' e döndüm..
Ve düşündüm...
Her yazdığımı okuyorlar mı sanki ??
Tut ki okudular , düşündüklerimizden ya da yaşadıklarımızdan dolayı kim yargılayabilir ki bizi , ailemiz yargılayabilsin !!!!!!

Neysem o olmaya , olduğum gibi yazmaya , bahsetmek isteyip te bahsetmediğim konuları da yazmaya karar vermiş bulunuyorum...
İşte bu günden sonra karşınızda daha güçlü , açık sözlü ve daha yakından tanıyacağınız bir GRİ LADY bulacaksınız...
Hayatımı bok eden gelişmeleri de , güzelleştiren , renk katanlarını da , canımı sıkanları da artık içimde tutmayacağım için daha anlatmadan rahatladım sanki :)))
Eminim yazdıkça daha iyi hissedeceğim :)

Fikrim Geldi

Sabah ; Tenten beni işe gitmek üzere metroya bırakmadan , kıtalar arası yolculuğuma çıkmadan hemen önce yaklaşan bayram tatili hakkında konuştuk biraz...
Malum her bayram büyükleri ziyaret etmekten , bayram olmasını kabul etmemize rağmen aynı zamanda da çalışan insanlar olarak bize güzel bir tatil fırsatı doğduğu için farklı bir şeyler yapamamaktan gına geldi..
' Bu bayram ' dedim..
' Her şey farklı olsun..'...
Farklı bir şeyler yapalım ve ailecek keyifli vakit geçirelim...
Ve işte o an fikrim geldi..!!!!!!
Kamp yapmak...!!!!!!!!!!!!!!

Hep istemiş ama bir türlü fırsat bulamamıştım kamp yapmak için..
Malum Amerikan filmlerinde Alaska'da geçen filmlerde bile karın üzerinde bir çadırda kalınabiliyorken bizim de pek güzel bir sahil kenarında kalabileceğimiz fikrine inanıyorum.., destekliyorumm vee şimdiden önümüzdeki hafta sonundan itibaren başlayacak olan Ramazan Bayramı tatili için önce gidilecek yer ve sonrasında gerekli çadır malzemelerini araştırıp , bulup , ne yapıl edip o kampa gidiyorum !!!! (inş.)
Sevgilerimle :))

YENİ CİCİ KAVANOZUM BİTMİŞTİR :))

Hali hazırda öğrenmeye ve keyifle oluşturmaya devam ettiğim 'KAVANOZ KRALLIĞIM' m da bir kere daha sonuca ulaşabilmiş olmanın mutluluğunu sizlerle paylaşmaktan onur duyuyorum..
Kavanoz boyamak , işten eve gidip yemek yedikten sonra arta kalan zamanlarda yapmaya çalıştığım bir hobi şimdilik..
Hobiler insanı daha işe yarar ve keyifli hissettirmekle kalmıyor , ortaya bir şey çıkarabilmenin mutluluğunu da yaşatıyor aynı zamanda..
İşte yeni tamamladığım pembiş kavaozum da böyle oldu ..
Ama önemli bir sorunum var :((
Şimdi içine çay mı koymalıyım ? Şeker mi ?????

:) Öpüldünüzzzz..

Ama Bu Kadarı Çok Fazla Oldu Ki ...

Son zamanlarda alakasız başlıklar atabilme konusundaki yeteneğimi keşfetmiş bulunuyorum...
Başlıkta okuduğunuz üzere başımdan geçen sitem dolu bir olay ya da benzer bir şey değil anlatmak istediklerim..
Yani tam olarak değil desem daha doğru olacak sanırım , zira bir sitem söz konusu olacak ki o da bu yazının ta kendisiyle alakalı olduğundan her halükarda başlıkla alakasız bir yazı olacak okuyacaklarınız...

Sorun şu ki sevgili dostlar , kendime bir çeki düzen vermem gerektiğini fazlaca hissediyorum son zamanlarda..
Gerek ani çıkışlarım olsun , gerekse birbirinden sevimsiz hallerim..
Gün geçtikçe yaşanılası zor biri haline dönüştüğümü hayretler içinde izliyorum dışarıdan..
Neden böyle oluyor onu da anlamış değilim..
Ama bu haller dışarıdan her ne kadar tiskinç bir imaj sergilememe sebep olsa da iç dünyamda nasıl deşarj ettiğini anlatamammm .:)

Tamam , tamam kararlıyım ve bu kararımı da  sizlerin şahitliğinizde de yineliyorum...
Ben na' mı değer GRİ LADY ;

Bu günden itibaren daha sakin bir insan olabilmek için insan üstü bir performans sergileyeceğime ,
Ani tepkiler gösterip , ürkütücü olmayacağıma ,
Eskiden olduğu gibi Tenten ' e sevgi dolu ve kibar davranacağıma ,
İlgi göstereceğime ,
Cici ve tıpkı ilk günlerde olduğu gibi sevecen davranacağıma ,
Mia ' yı evden göndermeyeceğime , aksine ona alabildiğim kadar çok tavuk ciğeri alacağıma ,
Her akşam saat 10' da uyumayacağıma ,
Okuduğumdan çok daha fazla kitap okuyacağıma ,
Daha az yemek yiyeceğime ,
İş çıkışı sanki şarjımı çekmişler de , ölmek üzereymişim gibi hissetmeyeceğime ,
Her akşam evde tv - uyku arası dışında bir şey yapmayarak vakit geçirmeye son vereceğime ;

SÖZZZ VERİYORUYMMMM...

Şimdi Senden Vazmı Geçmeli ?

Bir kaç gündür yazamadım..
Tam da Mia gözümü neredeyse çıkardıktan hemen sonra böyle olmak zorunda oldu..
Tek gözle yazmayı bırakın , yürümek bile çok çok zordu..
Körün bir göze razı iken Allah'ın iki göz vermesine binlerce kez şükürler olsun..

Evet ne mi oldu ?
Sevgili pıtırcığım , evimin panteri , canım vahşi kedim Mia nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde gözüme tırnaklarını soktu ve korneamı çiziktirdi..
İki gün gözüm sargılı iken aile üyelerimin tamamının ' gönder şu kediyi evden , çok vahşi , hepinize zarar veriyor ' söylemlerinden olsa gerek Mia ' nın gerçekten evde olmaması mı gerektiğini düşünmeye başladım ister istemez..
Evet , onu çok seviyorum ve evimde olması beni mutlu ediyor..
Keşke sürekli bir yerlerimizi ısırmak yerine , benim hep zannettiğim gibi uyuyup bir köşede miskinlik yapsaydı..
Belki bu kez daha farklı olurdu her şey ve benim de gözüm neredeyse kör kalacak olmazdı...

Her şeye rağmen Mia ' yı evden gönderme fikri ( başka bir aileye sahiplendirecek bile olsam ) hiç içime sinmiyor. Çünkü canım köpeğim Pamuk ' tan sonra evime aldığım bir canı asla mutsuz etmeyeceğime ve ömür boyu yanımda tutacağıma dair kendime söz vermiştim...
Benim yerimde olsaydınız ne yapardınız bilmiyorum ama vereceğim kararın sağlıklı olması adına bu süreci olabildiğince uzatacağım ve ciddi ciddi düşüneceğim..
Evet Mia ^ cık..
Şimdi senden vazmıgeçmeli ??
Masal olup , yola devam mı etmeli ??