Farkında Mısınız ?

Özgürce hareket ettirebildiğimiz bedenimiz varken sevdiklerimize neden çok az sarılırız sizce ?

 Dokunmayız ... ?

Hem huzuru tek başımızayken bile bulabilecekken , bu arayış neden ?

 Sadece betonların arasından uzaklaşıp , öze , doğaya dönmek yüzümüzü ...

 Bu bile yeterli bir adım ' huzur ' u hissedebilmek için ...

 Hayatın içinde bir karmaşa rüzgarında savruluyoruz sadece ...

 Dokunamıyoruz ...

 Hissedemiyoruz ...

 En saf duygularımızı harekete geçirip , mutluluğu hissedebilmek için parmağımızı bile kıpırdatmazken ; 

 Sadece bekliyoruz ...

Her şey elimizin altına serilmişken ; 

Huzuru , mutluluğu bile geleceğe atfedip , nedenlere bağlarken ;

Farkında mısınız , nasıl da yaşamıyoruz ...  !

Ben mutluluğun bir seçim olduğunu idrak ettiğim kısa bir sürede,  artık sebeplere ihtiyacımızın olmadığını çok iyi anladım. Nefes alabiliyor , dokunabiliyorken ve etrafımızda sevdiğimiz insanlar ve bizi sevgisiyle - merhametiyle kuşatmış Yüce bir Yaratıcımız varken ; bizler zaten mutlu insanlarız ...

Sadece Mutsuzluk bulutlarının altına salanmış , bizi aydınlatmayı bekleyen güneşi görmüyoruz , o kadar ...!

Güneşi görebildiğimiz bir hafta sonu diliyorum ...

Ya Sonra ?

Eğitimimiz başladı ?

Amaç : Başarılı bir eğitim hayatı ...

Ya sonra ?

İyi bir üniversite ...

Ya sonra ?

İyi bir meslek ve güzel bir iş ...

Ya sonra ?

İyi bir maaş ve rahat bir yaşam ...

Ya sonra ?

Zamanı gelince doğru insanla kurulacak güzel bir yuva ...

Ya sonra ?

E tabi bir bebek te isteriz şimdi ...

Ya sonra ?

Onun büyümesi , eğitime başlaması ...

Ya sonra ?

Bu araya hayaller , görülmek istenilen ülkeler de sıkıştırılabilir mesela ...

 Sonra ?

Güzel bir evlat , mutlu yuva , severek çalışılan bir iş ...

Ya sonra ?

Yaşlanırız işte , çocuklar evlenir belki ...

Peki sonra ???

Sonrası ne olacak daha ...

Koca bir Hiç ...

Yani ; sonucunu bildiğimiz bir Hiç'lik için yaşıyoruz ;

Bencilce , ölmeyecek ve yaşlanmayacakmışız gibi ...

Doğum ve Ölüm arasına nasılda aciz anılar dolduruyoruz değil mi ?

En kötüsü de , mutluluğu şartlara bağlayıp , peşinden koşarken her saniyenin ömrümüzden eksildiğini hiç hatırlamıyoruz ...!

Bir Ölür Bin Diriliriz !!!!

Ellerimizde bayraklar  , döküldük sokaklara ...

Hem ağladım , hem yürüdüm ...

Hem gurur duydum böyle asil evlatların olduğu bir Vatanda yaşadığım için , hem de lanet ettim korkakça , adice askerimizin karşısına çıkmaya cesareti olmayan bu şerefsizler için ...!

Vatan söz konusu olunca nasılda Bir olabileceğimiz gördüm dün ...

Yazık , keşke gencecik canlarımızın kanı toprağa bulaşmadan anlasaydık bunları  .

Askerim , sen bu Vatan uğruna şehit oldun ya , 

Annen , annemiz , evladın evladımızdır !

Uğruna canını koyduğun dava ,  hepimizin devasıdır!

Sen Allah 'ın en Yüce Makamında , görevini tamamlamışken , bizler için mücadele devam ediyor ...

Ta ki , bu topraklarda bölücülük niyeti olan tek bir canlı kalmayana dek ...

Ta ki ; kanınızın her damlasının bin mislinin intikamı alınana , yaptıklarının bedelini ödetene dek !

' Korkma , Sönmez Bu Şafaklarda Yüzen Al Sancak ' 

Günün Sözü

Sachi ' nin Hikayesi

Küçük Sachi ' nin kardeşi olduktan bir süre sonra anne babasından onu kardeşiyle yalnız bırakmalarını istemeye başlamış.
Anne babası ise , 4 yaşındaki bütün çocuklar gibi Sachi ' nin de kardeşini kıskandığını ve ona zarar vermek isteyeceğini düşündükleri için bu isteğine hayır demişler.
Fakat Sachi hiçbir şekilde kardeşini kıskandığına dair bir davranış göstermiyormuş. Bebeğe çok iyi davranıyor ve giderek onunla yalnız kalma isteğini daha çok dile getiriyormuş.
Israrları üzerine anne babası en sonunda Sachi ' nin isteğini kabul ederler.

Ve yalnız kalır kalmaz Sachi bebeğin odasına girer , bu sırada aralıklı olan kapıdan da anne baba olacakları merak dolu gözlerle izlemeye başlarlar ...
Sachi usulca kardeşinin yatağına doğru yaklaşır ve yüzünü yüzüne yaklaştırarak ona sessizce ;

' Bebek , bana Tanrı ' nın neye benzediğini söyler misin ? Ben unutmaya başladım da .'
                                                                                                                                           ( Dan Millman )


Bizler masum insanlar olmak üzere dünyaya getirilirken , aynı topraklarda yaşadığımız insanlar nasıl bu kadar kansız ve ahlaksız olabiliyor anlamıyorum !

Kardeşlerimiz var ölen , hemde karşılarına çıkmaya götü yemeyen korkak orospu çocukları tarafından ucuzca hazırlanan pusularla ...
Allah bin belasını versin bunu yapanların , destek olanların , bahane uydurup tv.lerde aptalca , yüzsüzce , arsızca konuşanların !!!!
Bu vatan uğruna ne canlar veriliyor yazık , sebebi siyasi çıkarlar olan , planlı oyunlar olan ...
İşte bu yüzden dilim varmıyor Vatan Sağolsun demeye ... !