Selim hafta sonu babasındaydı . Geldiğinde çok halsiz , gözlerinin altı morarmış , dudakları kurumuş ve aşırı derecede ishaldi ...
Geceyi yatak odası ve tuvalet arasında geçirdik. Dün de işteyken telefon geldi annemlerden , iyice kötü oldu hastaneye götürelim diye...
Öğle arsında izin aldım hemen utana sıkıla-annem , teyzem ve ben taksiyle hastaneye geçtik. İlk muayneden sonra 5 saat sürecek kocaman bir serum verildi , tahliller yapıldı .
Kan alınırken ve serum takılırken yanında olabildim ancak .
Sonra işten beklendiğim için kalbimin tamamını hastanede bıraktım ve koşar adım ofise geldim.
Selim (3yaşında) arkamdan 'anne sakın beni bıyakma' diye ağlarken çıktım hemde ...
Çok zordu , gerçekten zor .
Akşama çıkardılar şükür ama gece boyu şikayetleri devam etti. İlaçların etki etmesini bekliyoruz.
Şuanda ofiste masamdayım . Az önce annemle konuştuğumda babamın selimi tekrar hastaneye götürmek üzere dışarı çıktığını öğrendim .
' Az önce teyzen geldi , kapıya koştu selim - teyzeni görünce boynunu büktü ama ben annemi istiyorum ' dedi diyor ...
Çocuğun hasta , izin alman lazımdı diye ekliyor üstelik !
Herşey zorken ve bir anne olarak tabiki oğlumun yanında olmayı tercih edecekken çalışma hayatını daha önce tecrübe etmemiş annemin bu talebini de hoşgörmeye çalışıyorum ama ne kadar yapabiliyorum bilmiyorum.
Bebeğim hastanede ,
Eren okulda ,
Ben işteyim ...
Boşanmanın ardından belkide dün ilk defa gerçekten yalnız hissettim ki şükür yalnız falan da değilim. Arkamda kapı gibi ailem , her işime koşturan , ben yokken evimi bile temizleyen bir babam var , Allaha bin şükür.
Ama onların olamayacağı günler geldiğinde gerçekten bekar anne olmanın zorluklarıyla karşılaşabileceğimi dün çok iyi anladım .
Ve nötr olan duygularım yönünü aniden nefrete döndürdü beni bu hayatı yaşamak zorunda bırakan eski eş için !
Ama bugünlerde güç aldığım bir söz var : Acı çekmeden gerçekten ne kadar güçlü olduğunu bilemezsin diye ...
Şükürler olsun yalnız değilim , şükürler olsun bir işim var , şükürler olsun iki evladım var ve şükürler olsun büyüyorlar ...
Zamanın bana getireceği tüm hayırlara talibim . Rabbim kalan hayatımızı geçen kısmından hayırlı , mutlu ve huzurlu eylesin . Amin.
Geceyi yatak odası ve tuvalet arasında geçirdik. Dün de işteyken telefon geldi annemlerden , iyice kötü oldu hastaneye götürelim diye...
Öğle arsında izin aldım hemen utana sıkıla-annem , teyzem ve ben taksiyle hastaneye geçtik. İlk muayneden sonra 5 saat sürecek kocaman bir serum verildi , tahliller yapıldı .
Kan alınırken ve serum takılırken yanında olabildim ancak .
Sonra işten beklendiğim için kalbimin tamamını hastanede bıraktım ve koşar adım ofise geldim.
Selim (3yaşında) arkamdan 'anne sakın beni bıyakma' diye ağlarken çıktım hemde ...
Çok zordu , gerçekten zor .
Akşama çıkardılar şükür ama gece boyu şikayetleri devam etti. İlaçların etki etmesini bekliyoruz.
Şuanda ofiste masamdayım . Az önce annemle konuştuğumda babamın selimi tekrar hastaneye götürmek üzere dışarı çıktığını öğrendim .
' Az önce teyzen geldi , kapıya koştu selim - teyzeni görünce boynunu büktü ama ben annemi istiyorum ' dedi diyor ...
Çocuğun hasta , izin alman lazımdı diye ekliyor üstelik !
Herşey zorken ve bir anne olarak tabiki oğlumun yanında olmayı tercih edecekken çalışma hayatını daha önce tecrübe etmemiş annemin bu talebini de hoşgörmeye çalışıyorum ama ne kadar yapabiliyorum bilmiyorum.
Bebeğim hastanede ,
Eren okulda ,
Ben işteyim ...
Boşanmanın ardından belkide dün ilk defa gerçekten yalnız hissettim ki şükür yalnız falan da değilim. Arkamda kapı gibi ailem , her işime koşturan , ben yokken evimi bile temizleyen bir babam var , Allaha bin şükür.
Ama onların olamayacağı günler geldiğinde gerçekten bekar anne olmanın zorluklarıyla karşılaşabileceğimi dün çok iyi anladım .
Ve nötr olan duygularım yönünü aniden nefrete döndürdü beni bu hayatı yaşamak zorunda bırakan eski eş için !
Ama bugünlerde güç aldığım bir söz var : Acı çekmeden gerçekten ne kadar güçlü olduğunu bilemezsin diye ...
Şükürler olsun yalnız değilim , şükürler olsun bir işim var , şükürler olsun iki evladım var ve şükürler olsun büyüyorlar ...
Zamanın bana getireceği tüm hayırlara talibim . Rabbim kalan hayatımızı geçen kısmından hayırlı , mutlu ve huzurlu eylesin . Amin.
