Öyle ya ,yol benimdi . İstediğim yöne gidebilirdim . Özgürce ve ben ne zaman durmak istersem o kadar süren uzun bir yolculuk !
Kendimi bulmuştum adeta . Sanki evlendiğim gün bir rafa kaldırmak zorunda hissettiğim hayallerim gelip tekrar kapımı çalmış ,
Biz geldik , nereden başlayalım ? demişlerdi.
Yıllarca bir şeyler istedim Yaradandan . Asla çok talepkar bir kul olamadım - olmayı isterdim - ama biraz ısrarcı ve sabit fikirliydim sanırım isteklerim konusunda . Ve ben bu yaşadıklarımın da bazen o ettiğim duaların meydana geliş biçiminin olduğunu düşünüyorum .
' Allah'ım çalışan güçlü bir anne olayım '
' Eğitimli ve seviyeli insanlar arasında çalışabileyim '
' Maddi ve manevi olarak güçlü biri olup - bir erkeğe muhtaç olmadan yaşayabileyim ... :)'
Şükürler olsun .
Bunlar yıllar içerisinde kabul gören dualarım oldu . Aklıma geldikçe şükreder - olur da bilmeden istemeden nankörlük yapmaktan çok korkarım .
Şimdi yapmam gereken bir şey var ;
Yeniden dua edebilmek . İstediğini alan bir çocuğun sessizleşmesi gibi bir kenarda- yeniden işim düşene kadar! - sessizce yaşamaya devam etmek yerine , sahip olduklarım için şükrederek daha çok dua etmeye - herkes için dua etmeye - devam etmek ...
