Bu aralar bir melankoliklik var üzerimde , üstüme üstüme geliyor zamanın acımasızca tükettiği hatırı sayılır geçmişim ..
Özlüyorum , hem de çok ..Geçen zaman sanki kötü anıları beynin en arka odalarına saklıyor da , daha çok acı verebisin diye en özel anlarını hatırlatıyor sana ..Daha güzel anılar , artık yaşanamayacağının , geri gelemeyecek oluşunun verdiği acıyı daha iyi özümseyebilmemiz için , daha güzel , en güzel anılar ...
Ne zaman ve nasıl başladı bu bilmiyorum ...
Sanırım doğduğum ve binbir anımın geçtiği şehrimden ayrıldıktan sonra gün yüzüne çıktılar .
Her zaman içerisinde olduğum mekanlar , sokaklara şimdi içerisinden değil de , çok uzaklardan bakıyorum .
Ve işte şimdi öğreniyorum asıl özlemenin ne demek olduğunu ...
Ve ilk kez her zamanki duvarlarımı örüp , bu duyguları görmezden gelmek yerine tüm hücrelerime kadar bu duyguları yaşayıp , geçmişi yad etmeyi tercih ediyorum.
Bir gün gelecek ve her yaşayan canlı gibi göçüp gideceğim bu duraklama diyarı dünyadan ...
Ve tüm ömrü hayatım sanki birkaç gün geçmişcesine ' dün gibi ' görünecek gözüme , buna eminim ...
Geride bıraktığım 25 yılı hatırlamam ve hissettiklerim bunun bir teminatı aslında ...
Ve demem o ki dostlar ; zaman nasıl da hızlı geçiyor değil mi ?
Bizler ise hiç ölmeyecekmiş gibi öyle bencilce yaşıyoruz ki , böyle devam ettikçe , umutsuzca özlemeye makum kalacağız ...
İşte bu umutsuluk içerisinde yaptığım tek şey ;
GEÇMİŞİME DERİN BİR SAYGI DURUŞU ...
