Bu sabah, uyanır uyanmaz artık hayatıma / hayatımıza yerleşmiş bir alışkanlık olduğu için önce gözümü açtım ve sonrasında telefonumu elime aldım...
Tesadüf eseri bir paylaşım gördüm. Otizmli çocuğu olan bir annenin paylaşımıydı bu...
6 yaşında olan oğlu günde defalarca annesini ısırıyor, hatta neredeyse parça koparacak kadar canını yakıyormuş.
Eşiyle ve değer çocuğu ile ilgilenmediğini ve dua istediğini yazmış. Allah yardım etsin inşallah ve bu durumda olan tüm annelerin yükünü hafifletsin.
Bu paylaşımda dikkatimi çeken şey, ' ısrarla hep çocuğum olsun istemiştim ' demesiydi. 'olsun da nasıl olursa olsun...'
' Şimdi de bu duanın imtihanını yaşıyorum ' demiş...
Günün dersi işte böyle verildi bana ve bu yazıyı okuyan sevgili dostlarıma.
Bazen deli divane ne olursa olsun , o istediğimiz olsun isteriz. Tüm mutluluğumuzu o olacak şeye bağlarız ve Allah ' ta hayırlısını dilemek yerine ısrar eden kuluna o çok istediği şeyi verir nihayetinde.
Asıl sınav işte o çok istediklerimizden gelir çoğu zaman da .
Bir evlilik , evlat sahibi olmak , bir işte ısrar etmek vs hepimizin bilmeden diretebileceği şeyler . İnsanız . İsteklerimizin de beklentilerimizin de arkası kesilmiyor .
Uzun lafın kısası , sonucunda mutlu olacağımız , hakkımızda hayırlı olacak dualarda bulunmalıyız , zaten bunu biliyoruz da hatırlamak lazım sanırım sık sık .
Güne , tam da hayatım ve sahip olduklarımla ilgili nankörlüğe varacak memnuniyetsizliğe sürüklenen ruh halimden beni silkeleyerek uyandıran ve ne kadar az şükrettiğimi hatırlatan Rabbime şükürler olsun .. .
